Wintertuinplein, 2 april 2024
Psst…Lina,
Hoe vond je het, je allereerste Paasfeest hier op Aarde?
Twee volle dagen, dus 48 uur aan één stuk door… Misschien heb je je wel stierlijk verveeld. Het was ook niet echt weer om de bloemetjes eens lekker buiten te zetten. Of hebben jullie nog een plekje uitdewind en indezon kunnen vinden?
In ieder geval vond ik het op de eerste dag heel gezellig, tijdens de Paasbrunch bij jullie thuis. En ik moet zeggen dat je je voorbeeldig hebt gedragen. Alsof je maar al te goed wist dat dit je eerste grote feest was in de familiekring en dat je dan, als debutant, je beste beentje voor moest zetten.
Eerst in je eigen stoel, waar je in alle rust – kauwend op soepstengel – je ogen over de tafel kon laten gaan en ons in de weer zag met allerlei eieren, echte en van chocola, en vreemde broodjes. Zelfs van die ouderwetse haantjes waarmee ik vroeger nog op Palmpasen heb rondgelopen, in een processie van de kerk.
Tot iemand aan tafel – je oom nog wel – zijn handen vrij had en je naast hem werd gezet, zodat je met zijn hulp actief kon meeëten. Warme pompoen met zoete aardappel… Je moest wel oppassen, niet? Dat hij niet je hele gezicht ermee onder smeerde. De eerste keer dat hij jou hapjes gaf! Maar toen je je mond nog verder opensperde, kon het niet meer misgaan.
En later mocht ik er ook nog aan te pas komen, met een fles schuimende melk. Dat schijn je nog een tijdje te moeten volhouden, al kan ik me voorstellen dat je die smaak langzamerhand zat bent.
Ik ben op dat moment trouwens helemaal vergeten je iets te vertellen over de zogenaamde zomertijd. Die was namelijk juist die dag, eerste Paasdag dus, in alle vroegte – nacht nog – ingegaan. Dat betekent dat ze de klok één uur vooruitzetten. Overal ja, iedereen moet daaraan meedoen.
De bedoeling is dat we op die manier de komende weken en maanden zo goed mogelijk gebruik maken van het daglicht en de warmte van de zon, die in de zomer langer schijnt dan in de winter. Althans in het deel van de wereld waar wij wonen. Over een maand of zeven wordt de klok dan weer een uur achteruit gezet en begint de wintertijd.
Ze hebben dat de afgelopen eeuw een keertje ingevoerd. Ik kan het me nog goed herinneren: ze bang waren voor een tekort aan olie, als brandstof om van alles te maken en te doen. Maar zo’n vaart liep het niet, integendeel. Sindsdien hebben ze de hele aarde op stelten gezet om alsmaar meer brandstoffen te vinden en te maken. Al was het maar om er veel geld mee te verdienen.
Dus dat uurtje eraf en erbij of andersom slaat nu nergens meer op. Af en toe gaan er stemmen op om het af te schaffen, maar niemand heeft zin om daar moeite voor te doen. Misschien maak jij mee dat de stemming omslaat, maar mijn tijd zal het wel duren,
je grootvader die zo graag boer wilde worden – liefst het hele jaar door –
maar het nooit geworden is.