Wintertuinplein, 25 augustus 2024

Psst…Lina,

En, een beetje bijgekomen van de opwindende busreis naar de hoofdstad van ons land? Daar woont je oom, je weet wel, en die wilde je even zien vóór hij op vakantie ging. De reis van je leven of gewoon leuk?
“Een beetje rommelig,” hoor ik je zeggen. Jaaa, daar heb je volkomen gelijk in. Maar wij konden er niets aan doen. Mama en ik. Het kwam door die chauffeur, voorin. Die had zijn dag niet en dat schopte alles en iedereen in de war. Nee, ik bedoel die bus en wat je dan allemaal kunt zien, binnen en buiten.
“Nou, leuk is anders. Ik keek wel, maar ik zag niks. Mocht niet eens op de vloer naar andere mensen toe kruipen. En kon ik bijna over de stoel vóór me kijken, knakten mijn benen en zat ik weer op mijn billen.” Dan heb je toch later je hart kunnen ophalen? Daar in de stad: lekker banjeren tussen al die tafels en stoelen op het terras van Café Americain!
“De fontein deed het niet eens! Ik hoorde heus wel dat jullie die vrolijke mensen vroegen of ik hun niet tot last was, hoor! En waarom mocht ík geen eten bestellen?”
Wat vond je daar dan wél leuk?
“De wc’s! Al dat gekleurde glas, de tekeningen op de vloer, een houten bril, het was allemaal mooi en het rook ook zo lekker.” En wat vond je dan van het Vondelpark?
“Ik hoorde jullie zoiets zeggen, ja. Op die oversteekplaats waar honderden mensen elkaar voor de voeten liepen. Bij een groot hek met een opening.”
En?
“Toen we eindelijk binnen waren, ging bij mij het licht uit. Dat kan er nog wel bij, dacht ik. Dus ben ik ervoor gaan zitten en prompt in slaap gevallen. Heerlijk gedroomd over een speelweide met mals gras en madeliefjes om een krans mee te vlechten. Kon later nauwelijks meer uit mijn ogen kijken. Asfalt zag ik en fietsen in plaats van mensen. Was blij dat ik de bus weer in mocht.”
Weet je wat?
Als jij nou eens aan de slag gaat en zorgt dat die benen van jou doen wat jij wilt. Dan pak je je loopfiets – ja dat rare ding dat je voor je verjaardag hebt gekregen – en ik mijn skateboard of zo en gaan we samen de duinen in. Zonder bus, Americain of Vondelpark. Dan komt die oom van je wel achter jou aan,

je grootvader die als jongen zo graag boer wilde worden,
omdat de weides toen nog wemelden van de vogels en de bloemen.