Da’s ook toevallig, dacht ik enkele maanden geleden, toen mijn oog viel op een bericht over de Anil Ramdas Essayprijsvraag 2023, onder de noemer In wat voor land leef ik eigenlijk? Het moment lag achter me dat ik mezelf om praktische redenen gedwongen zag voorlopig in Nederland te blijven in plaats van door te reizen…
Voor de 21ste keer in mijn leven ben ik opnieuw een zelfstandig huishouden begonnen, dat wil zeggen een bed-bad-broodopvang waarvoor ik zelf geheel verantwoordelijk ben. Nota bene in een voorjaar dat maar geen voorjaar wil worden, dus stervenskoud, en – nog méér NB – in een woonplaats die me bekend voorkomt. Even terug in de…
Ben weer terug in mijn geboorteplaats. Naar behoren aangemeld en opgenomen in de Basisregistratie Personen, maar niet zozeer thuis gekomen als wel aangespoeld en dus tamelijk in de war. Je krabbelt overeind en zoekt onwillekeurig naar aanknopingspunten, al zijn je voetsporen allang uitgewist en is de vaste grond drijfzand geworden. Mijn eerste levensjaren verstreken op…
Naar je lichaam luisteren spreekt me wel aan. Het is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar met een beetje doorzettingsvermogen kom je al een heel eind. En dat ligt ook voor de hand, lijkt me, als je ervan uitgaat dat jij en je lichaam van nature elkaars bondgenoten zijn. Een heel ander verhaal is luisteren…
Zonder vaste woon- of verblijfplaats! Dat was in mijn beleving altijd iets geweest voor andere mensen, dus daar was ik totaal niet op voorbereid. Maar een paar maanden na aankomst op Schiphol moest ik eraan geloven en dacht ik aan Swiebertje, de tv-held uit de goedmoedige onderklasse van mijn jeugd. Vandaar dat ik mezelf op…
Het voelde als een schouderklopje, Judith Herzberg (88) die in een gesprek met Volkskrant Magazine te kennen gaf dat zij dankzij haar verbeeldingskracht al zestig jaar geleden had geschreven over de naald en de draad die elkaar na verloop van tijd niet meer zo gemakkelijk kunnen vinden. Ze was geen vreemde voor me en…
Het zal weinigen zijn opgevallen, want de krant (NRC) had er veel doekjes om gewonden. Alsof ze zich eigenlijk diep schaamden en lang hadden geaarzeld om ermee voor de dag te komen. Maar het stond er wel degelijk, in het Vooraan van de kersteditie naast de lofprijzing van een columnist over premier Rutte: in Nederland…
Hoe krampachtiger de obligate pogingen om op het eind van het jaar onder toezicht van een oude witte man – over racisme gesproken – het leven op aarde te vieren, des te meer dringt de dood zich op als persoonlijke panacee en lauwerkrans voor doorstane ellende. In dat opzicht was ik dit jaar spekkoper, want…
Was dat even schrikken, omstreeks pakjesavond, voor de salonactivisten met hun eisen ten aanzien van het slavernijverleden. Dachten ze eindelijk de verantwoordelijke en medeschuldige autoriteiten in de houdgreep te hebben, gooit plotseling de een of andere figuur bij de NPO roet in het eten met een heel ander verhaal. Dat ze in Indonesië helemaal niet…
“Het volgende station is Alkmaar. Het eerste gedeelte van deze trein zal…” Ik zit op een klapstoel, in de lege ruimte tussen de buitendeuren. Gezien de korte tijdsduur van mijn reis was het niet de moeite waard een plaatsje te zoeken in een coupé. Met mijn hoofd naar achteren, ogen dicht, laat ik de zinnen…