Wintertuinplein, 30 juni 2024

Psst…Lina,

Dat moet een dolle boel zijn daar bij jullie, hoog en droog à la campagne! Tenminste, als ik de plaatjes goed bekeken heb. Want houd daar voorlopig maar rekening mee: mijn ogen zijn niet meer wat ze waren en toveren soms de raarste dingen voor de dag. 

Eerst die arme schaapjes aan de kant van de weg, die denk ik hun moeder kwijt waren. Klopt dat en heb je ze nog iets lekkers gegeven? En toen opeens dat glimmend groene monster in het zwembad, met ogen (of oren?) op steeltjes, dat jou van zich af probeert te duwen, en die twee zeeleeuwen op de rand, die iets te lang in de zon hebben gelegen. 

De man die jou met veel gespetter de lucht in gooit, is dat de plaatselijke oppasser die oefent voor het kerstcircus in Carré, met trapezes en vangnetten? Of droomt je eigen papa weer van een nieuwe carrière en ben jij zijn proefkonijn?

Nee, doe maar niet. Ga lekker naar die babypoppenparade op het dorpsplein, met dat kekke haarspeldje en omajurkje van je. Ideetje van mama zeker of… Bén je dat eigenlijk wel? Zijn jullie naar Madame Tussaud geweest en hebben ze je daar verwisseld voor je wassen evenbeeld?? 

Ik zou maar oppassen, als ik jou was. Vraag anders die leuke zeeleeuw in het geel, of ze je bodyguard wil worden. Dan hoef je nergens meer bang voor te zijn. 

Hoe gaat het trouwens met je Frans? Heb je alle woordjes van Zaza uit je hoofd geleerd en kun je nu tolken, wanneer jullie met het hele gezin op restaurant gaan of naar de markt?

Dat Frans kun je straks ook goed gebruiken, als de Tour de France langskomt. Ja, wist je dat? Ze hebben een paar dagen in Italië rondgereden en komen nu jullie kant op, want ze gaan niet naar Parijs.

Doe je dan de groeten van me aan Mathieu? Mathieu van der Poel, bedoel ik. Al jaren mijn grote held. Blijft altijd verrassen. Wat dat betreft kun je best vragen of je een stukje mee mag rijden. Op een trainingsrondje. Hij heeft vast ergens een stoeltje liggen.

En ik heb nóg een nieuwtje.

Weer een naamgenoot van je ontdekt. De vorige was minister in Griekenland, geloof ik. Deze Lina woont in Zuid-Soedan, aan de andere kant van de Middellandse Zee.

Het is daar al jaren haat en nijd tussen grote mensen die het land besturen en anderen wegjagen. En niet zo’n beetje ook, moord en doodslag zoals in Oekraïne en Gaza bij elkaar opgeteld. Van elk tiental inwoners zijn er zeven minder dan dertig jaar en die zien hun land gewoon naar de knoppen gaan! 

Deze Lina is pas negentien en ze doet ontzettend haar best om jongeren, ook kinderen ja, te laten meepraten over een blijvende vrede. 

Ik kom hier later wel op terug, zodra je terug bent van vakantie. Want zulke Lina’s kunnen onze steun heel goed gebruiken in plaats van dat iedereen de andere kant op kijkt, 

je grootvader die als kind zo graag boer wilde worden, 

maar later aan de internationale politiek verslingerd raakte.